Marc de Laat

Voor Marc is het schilderij niet enkel een esthetisch object, maar een medium dat vragen oproept en de toeschouwer inspireert tot interactie. Marc zegt hierover: Als een schilderij van mij ergens hangt en je loopt er voorbij, dan voegt het al iets toe aan de ruimte. Maar wanneer je stopt en het doek op je laat inwerken, ontstaat er een dialoog. In schilderijen zonder directe voorstelling ontstaat de uitdaging om iets herkenbaars te vinden – een fenomeen dat Pareidolie heet.

Onze hersenen zoeken naar patronen, herkenning en verklaringen, en dit proces is voor iedereen uniek. Marc onderzoekt in zijn werk niet alleen de menselijke waarneming, maar ook het brein als systeem dat verbanden legt en zoekt naar betekenis. Dit proces wordt versterkt door principes zoals de wet van de Pregnantie, die beschrijft hoe onze hersenen de voorkeur geven aan eenvoudige, herkenbare vormen.

Marc zijn schilderijen zijn daarmee niet enkel beelden, maar vraagstukken die de kijker uitnodigen tot introspectie en interpretatie.

Autobiografie

Marc werd op 22 december 1959 geboren in het Noord-Brabantse Boxtel. Zijn interesse voor schilderkunst ontstond voorzichtig rond zijn vijftiende. De drang om te schilderen groeide toen hij les kreeg van Paul Maes (1936-2021). Een internationaal erkend kunstschilder die bekend staat om zijn krachtige, pasteuze olieverfschilderijen. De diepgang en gelaagdheid van zijn werk fascineerden Marc op zo’n manier dat hij zich er onbewust lange tijd door liet meeslepen. Paul Maes vertelde hem later dat hij Marc ooit meer dan een uur voor een van zijn werken had zien staan. Een teken dat zijn artistieke roeping toen al gewekt was. Hoewel olieverf hem inspireerde, koos Marc vanwege zijn ongeduld voor acrylverf, die sneller droogt maar matter oogt.

Het was in zijn jongvolwassen leven dat hij begon te experimenteren met het opbouwen van lagen en de invloed die diepere lagen hebben op het eindresultaat. Deze techniek en benadering ontwikkelde hij verder tijdens zijn studie aan de kunstacademie in Tilburg. Een belangrijke verdieping in Marc zijn kleurgebruik volgde tijdens zijn opleiding aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Hij kreeg hier les van kunstenaar Johannes Steegs (geboren in 1953). Steegs leerde hem de subtiliteiten van kleurenleer, waarmee Marc zijn technische vaardigheden verder kon verfijnen. Dit, gecombineerd met zijn zoektocht naar een eigen schilderstijl, zorgde voor een sterkere focus op techniek en op het ervaren en vertalen van de waarneming naar het doek.

Passie

Marc zijn fascinatie voor grote doeken ontstond vanuit zelfonderzoek. De vraag die hem steeds meer bezighield was : “Hoe weet je dat een geschilderd beeld goed op het doek staat?" Wat is 'goed' ? Moet het niet iets meer naar links, rechts of anders vormgegeven zijn?” Om dit te onderzoeken, begon Marc op doeken te werken die op armlengte afstand zijn gehele gezichtsveld bedekten. Daarna gebruikte hij kleine schilderijlijsten om het mooiste deel van het werk uit het grote doek te ‘zoeken’ en ‘uit te knippen’. Deze ontdekking bracht haar tot een belangrijk inzicht: iedereen maakt andere keuzes, afhankelijk van hun persoonlijke waarneming en voorkeuren. Dit besef voedde zijn verlangen om dieper in de menselijke geest en de subjectiviteit van perceptie te duiken. Marc zijn werk werd verder beïnvloed door de imposante grote doeken van Ruud van der Wind (1942-2006), die onder andere in de Tweede Kamer te bewonderen zijn. Sindsdien heeft Marc het schilderen van grote werken niet meer losgelaten.